දිගැසිය පිළිබඳ හෑල්ල, ගළවාගත් කිවියා.

දවස ගෙවීගියේය, සීශ්‍රගාමී රේල්ලුවක සේ,

වාඩිවෙන්න බලවත් වේගය මත, තැවුල් පසෙක තබන්න.

මම නුඹට සුරංගනා නොවන කතාවක්

කීමට කැමැත්තෙමි, ඔමාර් - ගාද්ෂි.

ඒ අද්දරදී, කොහේද නුඹ, කොකේසියානු කඳුකර වැසිය,

කෙදිනකද පානය කලේ මුද්‍රිකපානය පාත්තරයෙන්,

පසිඳු වියපත් පැදි මවන්නා

රෝහල් යහන මතදී නැසිගියේය.

මැඩපවත්වන්න ගැහැට හා,

සිහිපත් ක‍ළේය,කෙසේ, අවරගිරෙහි

රහස් හමුවට දිගැසිය වෙත පිම්මේ දුවන,

අරාබි අසු පැන්නුවේය ඔහු.

එහෙත් කුඩාරම තුල මැදියමේ නිල්වන්

තාරුකා දැක්කේය ඇගේ කළු ඉංගිරියාවන් තුල,

දැන් වැතිර සිටින්නේය, යන්තම්වත් නැගී සිටින්නේ ශක්තියෙන් නොවේ,

කහපාට නවගුණ වැල දෝතින් ගෙනය.

තේරුම් ගන්නෙමු සිය ජනයා,

ඔහු අවලාද නොනැගුවේය, වෙදැදුරන්ගෙන් අයද සිටියේ නැත.

පැමිණියේය ජනයා පව්වේ මීපැණි සමගින්

හා සුව කරන්නාවු උල්පත් ජලය සමගින්.

දනිමින් අභිරහස සුවකරන්නාගේ ටිබේටයේ,

සියරැටියා, හඟවමින් දිගු ගමනක්,

රැගෙන ආවෝය ඹෟෂධ කිවියාට,

තාරුණ්‍ය නැවත රැගෙන ඒමට සමත්.

නමුත් ඔහු ඒ ඹෟෂධ පානය කලේ නැත

හා සමුගනිමින් වෙදැදුරු ඇමතුවේය:

-        මියැදෙන්න කාලය ඇවිත් මට! ගීතය ගැයෙන්නේය,

කිසිවක් ජීවිතයෙන් නොපතමි.

කවර කළෙක දිනය නිමග්න වූයේ, සෙහොනක් තුල මෙන්

යෞවනය; අභිප්‍රායන් කරා ගෙනයන හා අභියෝග කරන,

දිගැසිය පෙරළා ගියාය රෝහලට

හා වෙදැදුරු වෙත සේවයට ගියාය.

ඔහුට ඇසුනේය:

        දැන් කිවියාට

මම පමණක් උපකාර කරමි,

කිසිවක් සේවනය නොකලාසේ ඔබට තහනම්,

මම කිවියා වෙත ගියෙමි එ රැයේ!

ගුප්ත ආලෝකය යටතට පත්වීම,

යෞවනය, සිහින් සඳ සේය,

සැහැල්ලු ඇඳුම් ආයිත්තම් තුල කිවියා වෙත,

පවිටු අයෙකු ලෙස, මතුවුවාය ඇය.

උදෑසනින් ඈ සමග ‍රෝහලේ සිට

ඔහු පලාගියේය, කෙසඟ ආසියානුවා.

හා ඔහුට සියැස් සාක්ෂිකරුවෝ සිටියෝය

සැහැල්ලු නොවන විශ්වාසකරුවන් වෙතින්, පවසන්නෝය.

නමුත් මවිතකරවන්ට ඔවුහු උත්සහ නොකළහ.

ගම්බද කෘතහස්ත පුරුෂයින්,

දියකඩනය, එබඳු අවස්ථා ඇතිවූයේය

අතීතයේදී වතාවක් නොවේ, ඔමාර් - ගාද්ෂි.

කවදා දකින්නෝද සියල්ල ප්‍රත්‍යක්ෂව,

වාරයේ අවසානය මා වෙත ආසන්න වන්නේ ය,

හැකි වන්නේ ය, මාව වරක් රැයකදී

තුරුණු කාන්තාව මුදාගත්තාය.

රසූල් ගම්සාතෆ්.

අවාර්ස්කි බසින් රුසියන් බසට,

යා. කස්ලෝව්ස්කි.

රුසියන් බසින් සිංහල බසට,

ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.