තුෂාරයෙන් වැසුනු උයන.
සියළු කාන්ති විහිඳුවන්නේය හා සවිමත්වන්නේය,
තුෂාරයෙන් වැසුනු උයන.
ඉවත්වන මා වෙතින් ශෝකී වන්නේය,
එහෙත් ආපසු මගක් නැත.
පඬුවන් හිරුගේ උදාසීන වත
වට කවුළුව පමණක් හා;
මම රහසින් දනිමි, කාගේ හෙවනැල්ල
ඇළුණේ ඔහු වෙත බෙහෝ කලක්.
මාගේ ශාන්තිය සදහටම ලබා ගත්තේය
කලින් හැඟුනු ගැහැට,
හීන් තුසර අතරින් නොකඩවා තවමත් බබළන්නේය
තුන්දා පා සටහන්.
වැටුනේය පහතට විඩාබර නීරස මුහුණ
ගොළුවා වෙත නින්ද ක්ෂේම භූමියකි,
නතර වන්නේය තියුණු වැලපීම
හා ආබාධිත කොකුන්.
ආන්නා අහ්මාතවා.
1911.
ත්සාර්කොයේ සිලෝ.
සිංහල බසින් රුසියන් බසට,
ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.
No comments:
Post a Comment