වසන්තය.

වසත්කලදී බුන් මිදිදිය

ඇදියාවි කැළඹුනු නදී දියේ,

කවදා වෙල්යාය අතරින් පතර,

කළුපැහැගත් නිරුවත් මිහිකත,

හා හීන් මීදුම පතිත වන්නේය වළාකුළු මත,

අඩ නාඹර කෙත් මත, සිහින නිරර්ථකය. ශෝකය රැකෙන්නේය.

කොඩුකාර මාගේ ආත්මය තුල,

නමුත් ඇය පමණක්ද හුදෙක් නාඹර වන්නේ,

නිසල ලෝහිත ගිනිදැල් ඇවිළුනේය.

ඔහු සමග කාලය ගෙනයන්නේය.

කව්ද එතරම් විඳේව්වේ. බාගදා

ඇය වෙත හඳවත තුල ආදරය සෙයා නොගත්තේය.

1830,

මිහායිල් ලෙර්මන්තෝෆ්.

රුසියන් බසින් සිංහලට,

ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.