“ මොස්කව් “ අද්දර රම්‍ය සැඳෑ. Подмосковные вечера.

Не слышны в саду даже шорохи,

Всё здесь замерло до утра.

Если б знали вы, как мне дороги

Подмосковные вечера,

Речка движется и не движется,

Вся из лунного серебра.

Песня слышится и не слышится

В эти тихие вечера,

Что ж ты милая смотришь искоса,

Низко голову наклоня?

Трудно высказать и не высказать

Всё, что на сердце у меня,

А рассвет уже всё заметнее,

Так, пожалуйста, будь добра,

Не забудь и ты эти летние

Подмосковные вечера,

නොඇසෙයි උයනේ මිමිනිය වුව

සියල්ල උදෑසන තෙක් නිහඬය මෙහි

සිටියේ නම් ඔබ දැන, කොතෙක් මට අගනේ ද කියා

“මොස්කව්“ අද්දර රම්‍ය සැඳෑ.

ආර ගලන්නේ, නො ගලන්නා සේමා

සව් කලදෝය හිමකරෙන්

ගායනා ඇසෙන්නේ, නොඇසෙන්නා සේමා

ඒ නිසංසල රම්‍ය සැඳෑ.

කිම ද කමණී නෙතඟින් බලන්නේ,
නැඹුරු ව හිස යටහ

උගහට ය නො වළහා කීමට හා නොකීමට

මහදේ නිදන් සියල්ල.

අරුණෝදයේ සියල්ල ප්‍රකටයි

කරුණාකර වන්න දයා

අමතක නොකරන්න ඔබ, ඒ ගිම්හානයේ

“මොස්කව්“ අද්දර රම්‍ය සැඳෑ.

රුසියන් බසින් සිංහල බසට,

ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.