හිමිදිරියේ ඈ එතරම් ම මිහිරට සැතපෙන්ණී ය.
හිමිදිරියේ ම ඇයව
අවදි නො කරන්න ඔබ
හිමිදිරියේ ඈ
එතරම් ම මිහිරට සැතපෙන්ණී ය
ප්‍රභාතය හුස්ම
ගන්නේ ය ඇගේ ළැම මත
දීප්තිමත් ව
දැල්වෙන්නේ ය කොපුල් තුළ වූ බුහුරු මත.
කොට්ටය ඇගේ
උණුසුම්
ජ්වලිත ය
වෙහෙසකර සිහින
කළු වන්
වෙමින්, දිව යති උර මතින්
කෙස්වැටි ගෙතූ
පීත්ත පටි දෑ‍ලේ
පෙර දින
කවුළුව අසල රෑ මුව
දිගු, ඉතා
දිගු කලක් අසුන් ගෙන සිටියා ය ඈ
විපරමෙන් බැළුවා ය මේකුළු අතර ක්‍රීඩාව
ලිස්සා යමින්, සඳ ඇරඹු.
වඩාත්
දීප්තිමත් ව ක්‍රීඩා කළේ ය සඳ
වඩාත් හඬින් සිවුරුසන්
බෑවේ ය රෑ කොවුලා
සියල්ල සුදුමැලි බවට
පත් කළේ ය සඳ
හදවත ස්පන්දනය විය
රිදුම් දෙමින් හා වඩ වඩාත් රිදුම් දෙමින්.
ඒ බැවින් දෝ නාඹර ළැම
මත
දෙකොපුල් මත ප්‍රභාතය
එතරම් ම දැවෙන්නේ.
අවදි නො කරන්න ඔබ ඇයව,
අවදි නො කරන්න....
හිමිදිරියේ ඈ එතරම් ම
මිහිරට සැතපෙන්ණී ය!
අෆනාසියි
අෆනාසියෙවිච් ෆ්යෙත්.
1842.
රුසියන් බසින්
සිංහලයට,
ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.
2006.
No comments:
Post a Comment