අත්.

රඳවාගන්න දෑස් නිපුණ දෑත් වෙත!

ඒවායේ රැළිවැටුණු හා ඉදිමුණු ශිරා ය.

මම ඔවුන් සමග එක්ව නැවතුනෙමි

දවාලයේ,රාත්‍රියේ, සවස් මුරයේ.

මම සැළකිල්ලක් දැක්වූයෙමි: ඔවුන් තුළ කුඩා කලබලයකි,

සංචලන දූරදර්ශී ය, සන්සුන් ය.

ඒකාග්‍රතාවෙන් රැකියාවේ යෙදී ඇත,

ඔවුහු මෙහොතක විරාමයෙන් හිත් පීඩා ඇති කර නොගත්තෝ ය.

මම ඕනෑකමින් බැලුවෙමි, කෙසේද ඒ දෑත් විරාම ගන්නේ කියා,

කපනා සේ ධාන්‍ය හා මසින් පිරි පාන් ගෙඩියක්.

දෑත් මේස රෙද්ද මත වැතිර සිටින්නේ කවදාද,

විවේක ගත්තෝ ය ඔවුන් තුළ අභිමානය ජනිතවන.

කවදා දෑත් කටරය ක්‍රියාත්මක කරන්නෝද,

හැඳිනගන්නේ නැත එම මෙහොතේ දී දෑත් සංසන්දනය කිරීමක,

නුඹ අඳින්නේ නැත කිසිම කවට වදනකින්

ඔවුන්ගේ රැකියාව, උත්තුංග හපන්කමකි.

නොරිදවන්න ඒ දෑත්, මිතුරනී!

ආදරය කරන්න ඒවාට තම ආත්මයෙන්ම, කිවියනි!

හා මතක තබාගන්න: ඒවා නොමැතිව කිසිවිටකත් නොහැකි ය,

ඔවුහු අත්ල තුළ රඳවා ගන්නෝ ය ලෝකයේ ශ්‍රමය!

1960.

වික්තර් බෝකෆ්.

රුසියන් බසින් සිංහල බසට,

ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.