කවදා ද ඒ අරණ කළුපාට වූයේ
විනිවිද පෙනෙන, මුඩු.
පෙනෙන්නට වූයේ ය පෙළහරෙන් පෙළහරට,
සිදුවූයේ කුමක්ද අරණට හරිතවන්.
එනමුත් සෑම වසන්තයකම පෙළහරක්
සිදුවන්නේ ය ඇත්තෙන්ම.
බලනු ගස්, සිහින් සිනිඳු ලෝම,
මුළුමනින්ම පළඳිති.
නැගිට සිටිති, හේමන්තය පොරවනය සොලවමින්,
කුදු නොවෙමින්, වක නොගැසෙමින්,
සහෝදරියන් සේ, පියාගේ වියන යටින්
මනාලියන් වෙමින් ආපසු පැමිණියෝය.
සාමුයිල් මාර්ෂාක්.
රුසියන් බසින් සිංහල බසට,
ෆීලික්ස් ප්‍රනාන්දු.
No comments:
Post a Comment